Δευτέρα 13 Ιουλίου 2009

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ-ΜΙΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

Στον ιερό χώρο του Θεού Ασκληπιού στην Επίδαυρο, πρόκειται να ανεβεί στις 24 και 25 Ιουλίου 2009, το «έργο» του εβραίου σκηνοθέτη Αμώς Γκιτάϊ με τίτλο «Ο πόλεμος των υιών του φωτός κατά των υιών του σκότους». Πηγή του έργου αυτού είναι η «ιστορία του ιουδαϊκού πολέμου» του εβραίου ραββίνου Φλάβιου Ιώσηπου. Όλα τα «έργα» του εβραίου «ιστορικού» Ιώσηπου βρίθουν από ανακρίβειες, ψευδολογίες και εμπάθεια κατά των Ελλήνων. Διαφαίνεται ξεκάθαρα ότι ο εν λόγω (ι)ουδαίος είναι γεμάτος από συμπλέγματα κατωτερότητας κατά των Ελλήνων. Εκλέχτηκε στρατηγός των ιουδαίων στον πόλεμο κατά των Ρωμαίων. Ο ίδιος μάλιστα, όταν οι ιουδαίοι νικήθηκαν από τους Ρωμαίους το 67 μ.χ., αιχμαλωτίστηκε από τον Βεσπασιανό, ο οποίος τον έκανε Ρωμαίο πολίτη. Μετά την ήττα του, έγινε πράκτορας των Ρωμαίων και για τον λόγο αυτό απόλαυσε πολλά προνόμια όπως παραχώρηση κατοικίας μέσα στα αυτοκρατορικά ανάκτορα, το δικαίωμα του Ρωμαίου πολίτη, την προστασία όλης της δυναστείας των Φλαβίων αυτοκρατόρων και χρηματική σύνταξη και εκτάσεις γης στην Ιουδαία.
Παντού στα βιβλία του κατηγορεί τους Έλληνες. Ο ίδιος δέ είναι ο μεγαλύτερος ρατσιστής. Στο βιβλίο του «Περί της αρχαιότητας των ιουδαίων (λόγος κατ’ Απίωνος) φαίνονται καθαρά οι ρατσιστικές του απόψεις 30 (7), 60 (12). Ανάμεσα στα πάμπολλα και χονδροειδέστατα ψεύδη αναφέρει ότι ο Πυθαγόρας γνώριζε τα έθιμα των (ι)ουδαίων και ήταν θαυμαστής τους !!! 161 (22).
Ο Ιώσηπος έγραψε δύο λόγους κατ’ Απίωνος. Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο Απίων ήταν Έλληνας γραμματικός και ρήτορας από την Αλεξάνδρεια και έζησε τον 1ο μ.χ. αιώνα. Με το βιβλίο του «Αιγυπτιακά» ξεσκέπασε τους (ι)ουδαίους. Κατά σύμπτωση όμως το βιβλίο του δεν διασώθηκε. Διασώθηκε όμως ο «λόγος κατ’ Απίωνος Α΄& Β΄» του Ιώσηπου. Από εκεί μπορούμε να μάθουμε τι περίπου περιείχε το βιβλίο του, διότι αναφέρει αποσπάσματά του ο Ιώσηπος για να τα αντικρούσει.
Θα αναφέρουμε δύο αποσπάσματα. Τό πρώτο είναι από τον «Λόγο Α κατ’ Απίωνος».
Κεφ. 172 Απόδοση

Αλλά ο Χοίριλος, ο αρχαιότερος ποιητής, αναφέρει ότι ο λαός μας πήρε μέρος στην εκστρατεία του Πέρση βασιλιά Ξέρξη κατά της Ελλάδος.
(Ο Χοίριλος ήταν επικός ποιητής από τη Σάμο. Έζησε το 467-402 π.χ.)
Από την αρχαιότητα οι (ι)ουδαίοι ήταν σύμμαχοι των εχθρών της Ελλάδας.


Το δεύτερο απόσπασμα είναι από τον Λόγο Β΄ κατ’ Απίωνος κεφ 89 (8)
«... Ο Απίων που εδώ εκπροσωπεί τους υπολοίπους λέει: Ο Αντίοχος βρήκε στο ναό ένα κάθισμα στο οποίο καθόταν ένας άνθρωπος, έχοντας μπροστά του τραπέζι στρωμένο με πιάτα που είχαν ψάρια από τη θάλασσα, ζώα από τη γη και πουλιά από τον αέρα, τα οποία ο κακόμοιρος κοίταζε κατάπληκτος. Υποδέχτηκε τον βασιλιά μόλις μπήκε με λατρεία, σαν να περίμενε να τον ανακουφίσει από μεγάλο βάρος. Έπεσε στα πόδια του βασιλιά, άπλωσε το δεξί του χέρι και τον παρακάλεσε να τον απελευθερώσει. Ο βασιλιάς τον σήκωσε και του ζήτησε να του πει ποιός ήταν, γιατί ζούσε εκεί μέσα και ποιά ήταν η σημασία όλων αυτών. Με λυγμούς και δάκρυα, λοιπόν, ο άνθρωπος, και με ικετευτικό ύφος, διηγήθηκε την αιτία της δυστυχίας του. Είπε ότι ήταν Έλληνας και ότι καθώς ταξίδευε σ’ εκείνα τα μέρη για να εξοικονομήσει τα πρός το ζην, απήχθη ξαφνικά από ανθρώπους ξένης φυλής που τον έφεραν στο ναό. Εκεί τον έκλεισαν, χωρίς να τον βλέπει κανένας, αλλά τον έτρεφαν με πλούσια φαγητά κάθε είδους. Στην αρχή, εκείνοι τον εξαπάτησαν με απρόσμενες περιποιήσεις που του προκαλούσαν ευχαρίστηση· ακολούθησε η καχυποψία και στη συνέχεια ο τρόμος. Τέλος, μιλώντας με τους παρισταμέ-νους που τον περίμεναν, έμαθε για τον ανείπωτο νόμο των ιουδαίων, ένεκα του οποίου τον έθρεφαν. Τούτο το έθιμο επαναλαμβανόταν μιά φορά το χρόνο σε συγκεκριμένη εποχή. Σύμφωνα μ’ αυτό απήγαγαν έναν Έλληνα ξένο, τον έθρεφαν επί ένα χρόνο και μετά τον πήγαιναν στο δάσος, όπου τον έσφαζαν, θυσίαζαν το σώμα του με τις παραδοσιακές τους τελετές, έτρωγαν τη σάρκα του και, ενώ θυσίαζαν τον Έλληνα, έδιναν όρκο μίσους προς τους Έλληνες. Ό,τι απέμενε από το θύμα τους το πετούσαν σε ένα λάκκο. Ο άνθρωπος αυτός (συνεχίζει ο Απίων), είπε πως του είχαν μείνει λίγες μόνο μέρες ζωής ακόμη και παρακαλούσε τον βασιλιά, επικαλούμενος τον σεβασμό προς τους θεούς της Ελλάδος, να καταστείλει την ιουδαϊκή αυτή συνωμοσία κατά των ομοεθνών του και να τον απελευθερώσει από τη φοβερή καταδίκη.»
Μήπως αυτές οι ανθρωποθυσίες συνεχίζονται με άλλη μορφή ακόμα και σήμερα;


Αποτελεί μέγα μίασμα για τον ιερό χώρο της Επιδαύρου το θεατρικό «έργο» του εβραίου σκηνοθέτη. Και με το μίασμα αυτό βαρύνονται περισσότερο και οι εδώ υπάλληλοι των εβραίων που επέτρεψαν να χρησιμοποιηθεί το αρχαίο θέατρο για το σκοπό αυτό.
Η Νέμεσις θα επέλθει τιμωρός αμφοτέρων.


Εβραϊκή προπαγάνδα στην Αρχαία Επίδαυρο!
http://www.inews.gr/60/evraiki-propaganda-stin-archaia-epidavro.htm

1 σχόλιο: